نحوه بررسی کیفیت کابینت‌ها و کمد دیواری در مازندران

وقتی صحبت از خرید ویلا در مازندران یا سایر مناطق شمال کشور می‌شود، اغلب نگاه خریداران به مواردی مانند نما، موقعیت زمین، یا برخوداری از استخر جلب می‌شود؛ اما یکی از بخش‌های بسیار مهم و در عین حال کمتر مورد توجه قرار گرفته در این زمینه، کیفیت کابینت‌ها و کمدهای دیواری ویلا است. این اجزای داخلی نه‌تنها در زیبایی و راحتی زندگی روزمره نقش دارند، بلکه شاخص مهمی از کیفیت کلی ساخت ویلا نیز محسوب می‌شوند.

اقلیم مازندران با رطوبت بالا، تغییرات دمایی فصلی، و وجود آفات چوب‌خوار مانند موریانه، شرایطی خاص را بر مصالح داخلی ساحتمان تحمیل می‌کند. در نتیجه، کابینتی که شاید در شهرهای خشک کاملاً مناسب باشد، در مازندران ممکن است ظرف چند ماه دچار بادکردگی، پوسیدگی یا زنگ‌زدگی اتصالات شود. همین مسئله در مورد کمدهای دیواری نیز صدق می‌کند، به‌ویژه در اتاق‌هایی که تهویه مناسبی نداشته و یا در معرض نم و بخار قرار دارند.

در این مطلب، قصد داریم به‌صورت دقیق و کاربردی بررسی کنیم که در هنگام بازدید با هدف خرید ویلا در مازندران، چه نکاتی را در مورد کابینت‌ها و کمدهای دیواری در اولویت توجه قرار دهیم. ابتدا با معرفی متریال‌های متداول در بازار (از MDF تا چوب طبیعی و لترون) آشنا شده و سپس یاد می‌گیریم هر کدام چه نقاط قوت و ضعفی در شرایط آب‌و‌هوایی مازندران دارند. در پایان نیز نکاتی عملی برای تشخیص کیفیت ساخت و نگهداری صحیح ارائه خواهیم داد تا بتوانیم با دیدی حرفه‌ای و دقیق‌تر ویلای مناسب خود را انتخاب کنیم.

چگونه متریال کابینت را بررسی کنیم؟

در اقلیم ساحلی و جنگلی مازندران، انتخاب متریال کابینت و کمد دیواری فقط مسئله‌ی سلیقه نیست؛ بلکه دارای ارتباطی مستقیم با دوام، سلامت محیط داخلی و حتی بودجه‌ی نگهداری آتی می‌باشد. هر ماده‌ای در برابر رطوبت و تغییرات دمایی رفتاری متفاوت داشته و اگر به درستی انتخاب نشود، خیلی زود نشانه‌هایی از فرسودگی، از بادکردن لایه‌ها و تغییر رنگ سطح گرفته تا لق شدن درها و پوسیدگی بدنه از خود نشان خواهد داد.

در بازار شمال کشور، علاوه‌بر MDF معمولی و در مواردی لترون (نئوپان ملامینه) که به طور رایج مورد استفاده قرار می‌گیرند، مناسب‌ترین متریال‌ها شامل مواردی مانند MDF ضد رطوبت (HMR)، چوب طبیعی فرآوری‌شده، و در بخش‌های پر رطوبت خانه (مانند توالت و زیر سینک) PVC یا کابینت‌های ترکیبی آلومینیوم و MDF می‌شوند که در ادامه، مزایا و معایب هرکدام را به‌صورت خلاصه مرور می‌کنیم.

MDF ضد رطوبت (HMR)

گزینه‌ای بسیار رایج و مناسب اقلیم مازندران که با افزودنی‌های خاص، جذب رطوبت را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. این متریال دارای سطحی صاف و رنگ‌پذیر می‌باشد، اما در مواردی آسیب به روکش، ممکن است باعث تورم مغز آن شود. بزرگ‌ترین تفاوت ظاهری میان این متریال و MDF معمولی رنگ سبز مغز آن است.

همچنین MDF معمولی از الیاف چوب فشرده و چسب ساخته می‌شود و در برابر رطوبت بسیار حساس است. کافی‌ست یک لبه بدون نوار لبه در معرض بخار یا نم قرار بگیرد تا ظرف چند هفته ورم کند یا لایه‌ها از هم جدا شوند. HMR MDF اما با مواد افزودنی ضد رطوبت و چگالی بالاتر انتخابی مناسب برای کابینت‌ها و کمد دیواری شمال کشور به حساب می‌آید.

در بازدید از ویلای مد نظرتان لبه‌های زیر سینک، کناره‌های ماشین لباس‌شویی یا اطراف کف‌پوش را بررسی کنید. اگر تورم، بادکردگی یا تغییر رنگ دیدید، احتمالاً MDF معمولی استفاده شده است. در ویلاهای لوکس، HMR اغلب همراه با روکش پلی‌یورتان یا وکیوم به کار می‌رود تا مقاومت بیشتری ایجاد کند.

چوب طبیعی فرآوری‌شده

این متریال ظاهری گرم و اصیل داشته و در صورت اجرای اصولی (لاک مقاوم در برابر رطوبت، اتصالات برنجی یا استیل)، می‌تواند سال‌ها دوام بیاورد. چوب طبیعی دارای ماندگاری بالا، قابلیت ترمیم و زیبایی طبیعی قابل توجه می‌باشد اما همچنین نیازمند نگهداری منظم بوده و در رطوبت بالا اگر پوشش سطحی‌اش آسیب ببیند، مستعد موریانه و قارچ است. در ویلاهای چوبی یا سبک روستیک، این انتخاب بسیار رایج اما نسبتا پرهزینه‌تر است.

در بازدید از ویلایی که کابینت و یا کمد دیواری آن از چوب طبیعی ساخته شده است، سطح چوب را لمس کنید؛ اگر زبری یا ترک‌های مویرگی دارد یا رنگش پوسته شده، یعنی در برابر رطوبت محافظت نشده و احتمال موریانه‌زدگی وجود دارد. در اقلیم شمال، چوب‌هایی مانند بلوط، راش یا روسی خشک‌شده در کوره مناسب‌ترند. اجرای لاک یا روغن مقاوم در برابر آب، حیاتی است.

لترون (نئوپان با روکش ملامینه)

اقتصادی‌ترین متریال بازار اما کم‌دوام‌ترین در برابر رطوبت! در مناطق مرطوب مانند مازندران، این متریال تنها در صورت اجرای کاملاً خشک و در فضاهای غیرمرطوب (مانند اتاق خواب) قابل قبول است. اگر در آشپزخانه یا سرویس از لترون استفاده شده باشد، احتمال خرابی بسیار بالا است. به‌دلیل تراکم پایین، لترون سریع‌تر از MDF رطوبت را جذب کرده و ورم می‌کند.

برای تشخیص لترون کافی‌ست پشت درب یا کناره‌ها را نگاه کنید؛ ذرات درشت چوب در سطح مقطع آن مشخص است. اگر در کابینت و یا کمد دیواری ویلا از لترون استفاده شده است، حتماً از مشاور املاک بپرسید در کدام فضاها استفاده شده و آیا بخش‌های مرطوب با متریال مقاوم‌تر ساخته شده‌اند یا خیر.

PVC یا آلومینیوم

این دو متریال کاملاً ضدآب بوده و برای کابینت‌های آشپزخانه، سرویس بهداشتی و یا حمام نیز گزینه‌ای ایده‌آل محسوب می‌شوند. در برابر بخار، نم، و حتی شست‌وشوی مستقیم مقاومت بالایی داشته و تنها ایرادشان قیمت به مراتب بالاتر و حس مصنوعی‌تر نسبت به چوب است. به همین دلیل معمولا از این دو متریال تنها در مواردی مانند کابینت زیر سینک و یا سرویس بهداشتی استفاده می‌شود.

به‌طور کلی، در اقلیم مرطوب شمال کشور، بهترین ترکیب برای کابینت آشپزخانه معمولاً MDF معمولی و یا ضد رطوبت و در بخش زیر سینک PVC می‌باشد. در کمدهای دیواری هم استفاده از MDF بهترین توازن میان هزینه و دوام را فراهم می‌کند. این متریال همچنین در برابر موریانه، قارچ و بخار شدید نیز مقاوم است.

برای تشخیص PVC کافی است متریال را لمس کنید. سرد و سبک است، صدای ضربه‌ی خفیف و توخالی دارد، و لبه‌هایش کاملاً جوش‌خورده است نه نوارچسبی. همچنین اگر امکان مشاهده‌ی مغز متریال را دارید، مغز PVC کاملا سفید است.

جمع‌بندی

در اقلیم مازندران، متریال تنها مربوط به ظاهر زیبا نمی‌شود؛ دوام در برابر رطوبت و کیفیت اجرا تعیین‌کننده‌ی واقعی عمر مفید سازه است. در واقع، همین جزئیات کوچک‌اند که تفاوت میان یک ویلای درجه یک و یک ویلای صرفا نوساز و اما دارای پتانسیل خرابی را مشخص می‌کند.

اگر سازنده از MDF معمولی در زیر سینک آشپزخانه یا سرویس بهداشتی استفاده کرده باشد، حتی زیباترین طراحی هم ماندگار نیست و متریال‌های مقاوم به رطوبت مثل HMR MDF، PVC یا آلومینیوم در این موارد انتخاب درست می‌باشند.

کیفیت روکش و اتصالات (لولا، نوار لبه، پایه‌ها و دستگیره‌ها) تقریباً به‌اندازه‌ی خود متریال اهمیت دارد و باید تا حد ممکن از متریال ضد زنگ (مانند استیل) استفاده شود.

در بازدیدهایتان همواره لبه‌ها را بررسی کنید؛ مخصوصاً زیر سینک، گوشه‌ها و کناره‌ی ماشین لباسشویی. هر نشانه‌ای از بادکردگی یا پوسته‌شدن یعنی رطوبت نفوذ کرده است. همچنین به پایه‌ها و زیرکابینت‌ها دقت کنید؛ اگر از جنس فلز ضدزنگ یا PVC هستند، نشان از اجرای دقیق دارد.

درب‌ها را باز و بسته کنید؛ تراز بودن و نداشتن صدای جیرجیر یعنی نصب اصولی و از همه مهم‌تر به بوی فضا توجه کنید! بوی نم یا کپک در محیط نشانه‌ی نفوذ رطوبت است.

در مازندران ویلاهایی که سازنده در ظاهرشان صرفه‌جویی نکرده ولی در باطن (مثل کابینت و زیرسازی) از متریال ارزان استفاده کرده است، معمولاً بعد از شش ماه تا یک سال دچار فرسودگی می‌شوند. در مقابل، اگر سازنده با درک شرایط اقلیمی شمال کشور کار کرده باشد، حتی یک ویلای فلت کوچک هم ارزش بلندمدت بیشتری دارد.

برای بازدید از نمونه ویلاهایی که در ساختشان از متریال ضد رطوبت و استاندارد مازندران استفاده شده است و همچنین جهت دریافت مشاوره تخصصی درباره‌ی کیفیت ساخت، با مشاوران ما از بخش «تماس با ما» در ارتباط باشید.